Od pierwszych dni września w głównej filii Miejskiej Biblioteki Publicznej w Dąbrowie Górniczej można zobaczyć wyjątkową wystawę - wystawę fotogramów, autorstwa Bogdana Jankowskiego – himalaisty i radiowca, uczestnika wielu wypraw w najwyższe góry świata, który podczas zdobywania Himalajów i Karakorum odpowiadał za łączność radiową pomiędzy bazą a zespołami wysokogórskimi.
Wystawie towarzyszą nagrania głosów zarejestrowanych podczas rozmów baza- obozy wysokie.
Wystawa „Himalaje, Karakorum. Obrazki i głosy z gór”, powstała z okazji jubileuszu Polskiego Związku Alpinizmu. Zjeździła już pół Polski, aż w końcu dotarła do Dąbrowy Górniczej wprost spod tatrzańskich szczytów, skąd zabierałyśmy ją w piątek z Gabi.
Wystawie towarzyszą nagrania głosów zarejestrowanych podczas rozmów baza- obozy wysokie.
Wystawa „Himalaje, Karakorum. Obrazki i głosy z gór”, powstała z okazji jubileuszu Polskiego Związku Alpinizmu. Zjeździła już pół Polski, aż w końcu dotarła do Dąbrowy Górniczej wprost spod tatrzańskich szczytów, skąd zabierałyśmy ją w piątek z Gabi.
Autor starał się pokazać na zdjęciach piękno gór wysokich, ale też cząstkę historii polskiego alpinizmu. Towarzyszące zdjęciom autentyczne nagrania dźwiękowe pozwalają wczuć się w atmosferę wypraw, posłuchać odgłosów karawany, modłów buddyjskich mnichów, relacji ze szczytów, z wydarzeń wesołych i dramatycznych, głosów nieżyjących już ludzi gór…
Bogdan Jankowski
Rocznik 1938, dr inż. Elektronik, prac. Nauk. Politechniki Wrocławskiej, taternik, instruktor alpinizmu. Wspina się od 1959 r., najpierw w Tatrach (5 nowych dróg), później w Alpach, Pamiro-Ałaju (5 dziewiczych szczytów) i Pamirze. W latach 1969-2003 uczestnik 9 wypraw w góry wysokie, m.in. Kierowanych przez Andrzeja Zawadę. Brał udział m.in. W ekspedycji, podczas której Polacy dokonali pierwszego wejścia na Kunyang Chish (7852 m) w 1971 r. I w tej z roku 1980 r., podczas której Polacy, jako pierwsi na świecie, zdobyli Everest (8848 m) zimą.
Był członkiem zarządu PZA (1977-92), a w kadencji 1995-98 jego wiceprezesem. Był także prezesem KW we Wrocławiu (1974-80) i przez wiele kadencji członkiem jego zarządu. Jako licencjonowany radioamator-krótkofalowiec organizował łączność radiową na wyprawach, jest pomysłodawcą i założycielem utworzonego w r. 1980 zespołu łączności radiowej Związku.
Został dwukrotnie odznaczony złotym medalem „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe”, Złotym Krzyżem Zasługi oraz otrzymał nagrodę „Fair Play” Polskiego Komitetu Olimpijskiego. Jest członkiem honorowym PZA.
Rocznik 1938, dr inż. Elektronik, prac. Nauk. Politechniki Wrocławskiej, taternik, instruktor alpinizmu. Wspina się od 1959 r., najpierw w Tatrach (5 nowych dróg), później w Alpach, Pamiro-Ałaju (5 dziewiczych szczytów) i Pamirze. W latach 1969-2003 uczestnik 9 wypraw w góry wysokie, m.in. Kierowanych przez Andrzeja Zawadę. Brał udział m.in. W ekspedycji, podczas której Polacy dokonali pierwszego wejścia na Kunyang Chish (7852 m) w 1971 r. I w tej z roku 1980 r., podczas której Polacy, jako pierwsi na świecie, zdobyli Everest (8848 m) zimą.
Był członkiem zarządu PZA (1977-92), a w kadencji 1995-98 jego wiceprezesem. Był także prezesem KW we Wrocławiu (1974-80) i przez wiele kadencji członkiem jego zarządu. Jako licencjonowany radioamator-krótkofalowiec organizował łączność radiową na wyprawach, jest pomysłodawcą i założycielem utworzonego w r. 1980 zespołu łączności radiowej Związku.
Został dwukrotnie odznaczony złotym medalem „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe”, Złotym Krzyżem Zasługi oraz otrzymał nagrodę „Fair Play” Polskiego Komitetu Olimpijskiego. Jest członkiem honorowym PZA.
