Tegoroczna zima jaka jest, każdy widzi. Deszcz, wiatr, śniegu jak na lekarstwo. Właściwie w górach więcej można znaleźć lodu, powodującego raz po raz tragiczne w skutkach wypadki, niźli białego puchu. Oj marnie z nartami, marnie z turami, jeszcze gorzej z biegówkami.
My jednak odczarowujemy aurę i uderzamy do narciarskiego raju w Europie (choć Wojtek przekonuje mnie, że sporo jeszcze przede mną do zobaczenia) - mianowicie doliny Zillertal w Austrii. Zarówno ta nazwa jak i Hintertuxer Gletscher nie były mi obce, jednak to co zastaliśmy na miejscu przebiło moje najśmielsze oczekiwania!
Jeszcze jesienią padła propozycja wyjazdu. Długo się nie zastanawialiśmy - Alpy, narty, domek z przyjaciółmi - czegóż więcej chcieć! W mig wszystkie wspomnienia studenckich wyjazdów na narty, całodziennej szwędaniny po stokach i imprez do późnych godzin nocnych. Przyznacie chyba, że narciarskie wyjazdy rządzą się własnymi prawami!
Zatem jak zwykle - akcja/reakcja i na trochę ponad tydzień przed świętami ruszamy na spotkanie poznańsko-dąbrowskiej ekipy w uroczym drewnianym domku, gdzieś w dolinie Zillertal.
Zillertal być może nieco na wyrost nazywany jest - die aktivsten Berge der Welt. Coś racji w tym jest bo ośrodki składające się na całą dolinę: Zillertal Arena, Kaltenbach, Mayrhoffen-Hippach oraz Hintertux oferują aż - 665 km tras! Jest to absolutna abstrakcja i nie sposób tego zjechać! Nasz karnet - 6 dniowy (315 euro) pozwolił nam na każdorazowo eksplorację innego regionu. Wszystkiego nie byliśmy w stanie zjeździć! Doskonale przygotowane trasy - naśnieżane, wyratrakowane. Szybkie wyciągi, podgrzewane kanapy oraz największa gondola, w której dane było mi jechać - tzw. 150er Tux - olbrzym mieszczący naraz 150 narciarzy! Tym sposobem można by jeździć od bladego świtu po zmierzch! W te 6 dni udało nam się przejechać jakieś 235 km sądząc po śladach z sunciaka. Przy czym można by było pojeździć znacznie więcej...
My jednak mieliśmy jeszcze inne priorytety - codzienne rytuały saunowe oraz poranne niespieszne śniadania ze stołem uginającym się od dobrodziejstw. Chill jakich mało!
 |
| Hintertuxer Gletscher |
 |
| Puste nartostrady - trafiliśmy na idealną porę! |
 |
| góry, góry po horyzont góry |
 |
| Hintertux |
 |
| Puste stoki i lampa - czego można więcej chcieć? |
 |
| Jeździmy! |
 |
| Lodowiec w swojej niebieskości |
 |
| Kaltenbach |
 |
| puch się robi! |
 |
| świst, świst |
 |
| nieograniczone pole do popisów freeridowych i skiturowych |
 |
| fading in the mist |
 |
| kobiety były w mniejszości |
 |
| ostatni dzień, jeden z ostatnich zjazdów... nostalgia |
 |
| Mayrnoffen |
 |
| Frauenwand |
 |
| Wandspitze |
 |
| prawie cała ekipa |
Obejrzałam i przeczytałam z wielkim niedowierzaniem. Super spędzony czas. Moje pierwsze w życiu skitury, stoją oparte o ścianę od listopada i czekają na śnieg w Polskich górach. ;)
OdpowiedzUsuńA śnieg tuż, tuż! Nadciąga od Alp - potwierdzona informacja!
Usuń